4 Aralık 2010 Cumartesi

Güneşi Uyandıralım'dan duygusal bir bölüm

Neye yarar, Adam? Beni işitiyor musun? Konuş, Adam! Öğret bana yeniden güneşi uyandırmayı... Devam etmek, ilerlemek, gelip geçmek zorunluluğunu kabul etmeyi... İlerlemek ve güneşi uyandırmak, güç değil mi Adam?

Yalvarırım, bunu senden son kez istiyorum, yanıt ver; büyük insanlar güneşi nasıl uyandırabilirler? Yalnızca bu kez.

İyi ya Adam! Büyükler güneşi uyandırmayı bilmezler. Öyleyse Tanrı'nın iyiliği, yarın olur da, güneşi uyandırıverir. Tüm dingin sonsuzluk için yaptığı gibi...

Önemi yok, kendim için şarkı söylemeyi sürdüreceğim, çünkü, ne mutlu bana ki hala pişmanlık sözcüğünün ne anlama geldiğini biliyorum...

Bir cururu kurbağası
Irmak kıyısında
Kurbağa şarkıya başladı mı
Küçük kız,
Üşüdüğünü söyler....
Üşüdüğünü söyler...
Üşüdüğünü söyler....
Üşüdüğünü söyler....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder